Ani ani ani ani Maşşşallah

     Sol koluma yatırdım, bakışların bakışlarımla kesişiyor. Yüzün ekşidikçe ekşiyor.Ağlamayasın diye pışpışlıyorum seni. Dış seslerden rahatsız olmayasın diye sağ elimle kulağını kapatırken bir yandan da saçsız başını tutuyorum beynin sallamamdan sarsılmasın diye. Tabii işe yarıyor mu hiçbir fikrim yok. Yüzün gene ekşiyor, canım sıkılıyor. Kafamda "ani ani ani ani maşallah" sesleri yankılanıyor."Ani ani ani ani" Muğlalıların kullandığı aman aman manasında yöresel bir ünlem-sanırım. "Maşallah" da nazar değmesin diye kullanılan bir kelime herkesin bildiği üzere. Buraya kadar canımı sıkan ve de kafamda yankı olmasına sebep bir şey yok. Ama cümle bununla bitmiyor ; "ani ani ani ani maşallah, hep böyle kendi kendine mi uyur?" (Uyumaz! diyorum ekşiyen yüzüne bakarken şimdi.) "Yani işte her bebek gibi uyur , bazen uyumaz" diyorum yalan olmasın diye ama bir yandan da korkuyorum nazar değecek diye çünkü sen hep böyle uyuyorsun/uyuyordun. Korktuğum başıma geldi.  Sol koluma yatırdım,bakışların bakışlarımla kesişiyor. Yüzün ekşidikçe ekşiyor.Ağlamayasın diye pışpışlıyorum seni. Pış pış pış....