Karlar düşer, düşer düşer ağlarım diye bir parça vardı benim çocukluğumda ve Akrep Nalan söylerdi bu parçayı.
Dün itibariyle müthiş bir kar yağışı başladı anneciğim Muş'ta, öyle ki okullar yarın tatil. :) Seninle doya doya oyun oynacağım bir gün planlıyorum, çünkü bütün işleri bitirdim hafta sonu olduğu için.
Birbirine değmeden ve de hepsi birbirinden farklı kar taneleri düştükçe yeryüzüne, yüreğim kıpır kıpır ediyor hem sevinçten hem kederden. Sevinçten kıpırdıyor, çünkü karı izlemek, her tarafın bembeyaz olduğunu görmek ve de senin kara olan tepkin çok güzel. Bu sabah uyandığımızda sürpriz kar bizi tüm güzelliğiyle karşılarken sen de seni bıraktığım koltuğun üzerinden çok büyük hayretler, çok büyük sevinçler içinde izledin. Hatta sana "kartopu oynayalım mı dışarı çıkıp" diye sorduğumda sen ilk kez duyduğun bu kelimeyi tar pop şeklinde tekrar ettin ve beni çok güldürdün. Hatta (şu anda hangi sebepten bilemiyorum, ne fotoğraf ne de video ekleyemiyorum.) baban çarşıdan dönerken "kızımı hazırla, kartopu oynayacağız" dediğinde o da sen de ve de beni aranıza pek almasanız da ben de çok sevindim. Kardan adamı baban, kardan tavşanı da ben yaptım. Birbirimize kar attık. Hah, bugün gerçekten çok eğlendik annem.
Ancak bu kar beni sabah gördüğümde şu yüzden çok endişelendirdi, önümüzdeki 3 hafta seni bakıcıya nasıl götüreceğim? Hala da kaygı dolu düşünüyorum. Sabah sıcacık evden çık, kara bata bata arabaya bin, çalışırsa tabii, buz gibi otokoltuğuna otur, ve git... Sana bunları yaşattığım için üzgünüm kızım.Bilmiyorum bir mazaret olur mu ama bunları da sana daha iyi bir gelecek sunmak için yaşattığımı bil...
Seni seviyorum kar tanem.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder